Zondagochtend, weer heel vroeg wakker, 6u zelfs al. Ik ben toen heel flink beginnen werken voor school, terwijl ik een boterhammetje met choco at : ) Lies en ik zijn toen nog naar de kleermaakster geweest, want onze kleedjes zouden af zijn. Daar aangekomen bleek er heel wat mis te zijn. Ze had totaal verkeerde stoffen meegenomen voor iedereen. Bovendien was er ook al een kleedje af (zonder dat ze heupmaten genomen had) dat voor niemand van ons paste. Er kwam nog eens bij dat ze plots 5000 Shilling meer vroeg per kleedje! Wat we er nu juist mee moeten/gaan doen weten we nog niet.
Terug aangekomen thuis, was ook de rest wakker. De helft van ons vertrok naar Ukunda, om naar de kerk te gaan. Er bleven er ook enkele thuis en An en ik gingen naar het dorpje. Want vandaag zouden onze jongens hun matras krijgen. We waren ook benieuwd of de vader van de jongens nu ook iets gedaan had voor hen. Aangekomen aan het huisje sloeg onze hoop al snel om naar teleurstelling. Blijkbaar hadden de jongens nog niets gegeten sinds vrijdag, de vader had hen ook nog niet gewassen sinds de dag dat ze op school aangekomen waren. Fatuma besloot toen om de kinderen mee naar school te nemen. Daar werden ze gewassen door Regina (de vrouw die de jongens op de school afzette). We kochten hen ook wat eten (shapati en bonen) en water. Je zag direct dat de jongens heel wat vrolijker werden vanaf dat ze weg waren van hun thuis.
Nadat de jongens gegeten hadden en gewassen waren, konden An en ik terug naar huis. De shapati van de jongens zag er zo lekker uit dat we besloten om er ook zelf te halen. Shapati is een soort pannenkoek van deeg, dat we met bonen konden eten. Voor 40 shilling hadden we lekker en zeker genoeg gegeten.
Daarna heb ik nog even op Skype gezeten met het thuisfront. Ik hoorde van hen dat het thuis aan het sneeuwen was … Hier was het een 32 graden, maar het waaide wel vrij hard. Het waaide zelfs zo hard dat er plots een raam uit zijn scharnieren vloog. Eigenlijk niet uit de scharnieren, want ze waren gewoon mee afgebroken. An en ik schrokken ons een bult! En het glas was ook stuk. Nu een dag erop staat het raam er al terug in. Niet pole pole dus, maar haraka haraka, wat een service!
Ingrid en Penelope kwamen ook nog even langs. Ze waren naar Kebene geweest en vroegen of we mee wilden gaan naar Kim4love. Een zanger die elke zondag optredens geeft op het strand. An en ik gingen samen met nog wat anderen te voet naar daar. Het was wel een klein uurtje stappen, en dat in de vlakke zon. Gevolg: super hard verbrand! Het optreden zelf was wel heel leuk. De hele tijd naar die rustige reggae-muziek luisteren en af en toe wat mee zingen.
Na het optreden gingen we nog snel naar huis, want we hadden afgesproken met Ingrid, Lydie, Josette en André. Omdat het hun laatste avond was wilden we nog eens samen gaan eten. Het eten heeft wel lang op zich laten wachten, en dan was er nog eens wat misgelopen met de bestelling ook. Maar na een tweetal uurtjes kreeg iedereen ‘iets’ te eten. We waren het al wel wat gewend om te moeten wachten op ons eten, maar nu de elektriciteit ook niet werkte, was het wel heel lang. Het was wel eens gezellig om in de donkere in een restaurant te zitten. Al goed kregen we nog een kaarsje om de tafel te verlichten.
Toen was het tijd om afscheid te nemen, beste wel moeilijk eigenlijk! Want ze hebben ons hier heel goed geholpen de eerste dagen! Door hen waren we direct op weg en we konden altijd bij hen terecht met vragen. Al een geluk dat zij er waren!
Tussen het optreden en het eten kochten An en ik 2 bananen voor de jongens. Ik had nog nooit iemand zo gelukkig gezien met een banaan! En voor 15 shilling wil ik de jongens nog wel eens gelukkig maken.
Maandag 21 februari: het huisje voor de jongens!
Weer vroeg uit ons bed vandaag! Ik heb niet zo goed geslapen eigenlijk, want ik had toch wat last van de verbrandde rug en armen. Maar een uurtje later zaten we toch weeral op school. Het waren examens vandaag, morgen en woensdag ook nog. Ik heb eigenlijk de hele dag toezicht moeten houden en examens van maths verbeterd. Op zich vond ik dat niet zo erg, want anders had ik gewoon de hele tijd toezicht moeten houden, dat had wat saai geweest.
Onder de middag kregen de leerlingen van de school de nieuwe lepels. Ik had de lepels (136, want toen was de winkel uitverkocht) voor hen gekocht met het geld van tante Gerda : ) Ik heb nu nog wat geld over, maar wat ik daarmee ga kopen moet ik nog eens bespreken met James.
Deze namiddag kreeg ik goed nieuws te horen. Regina zou namelijk voor de jongens willen zorgen. Maar ze heeft zelf een groot gezin en heeft niet genoeg geld om iedereen eten te geven. Daarom wordt er nu een huisje, vlak naast Regina, gebouwd voor de 2 jongens. Ook de matras die bij de vader ligt wordt daarnaar toe gebracht. Zo kunnen de jongens in het oog gehouden worden door Regina. Als het school is kunnen de jongens zich daar wassen na de les, ze krijgen dan ’s avonds ook wat te eten. In de vakanties zouden we het ‘eetprobleem’ kunnen oplossen door Regina via Mickael wat eten te geven voor de jongens. Het is een probeersel, maar hopelijk werkt het! Men is trouwens al aan het bouwen aan het huisje van de jongens!
Deze avond hebben we lekker gegeten, goeie Vlaamse kost eigenlijk! Aardappelen, met kool en weeral kip : ) De kool was heel lekker, waarschijnlijk mede door de witte saus van Lies.
Aangezien ik heel moe ben ga ik zo meteen slapen. Eerst nog snel een ‘wat hebben we geleerd vandaagje’ maken.
Dus, wat hebben we geleerd vandaag:
- 10 uur aan de school: Keniaanse tijd: 10u55!
- Dat het niet gaat om een ‘wat hebben we geleerd vandaag’ rubriek te maken wanneer je moe bent! Dus ik doe morgen misschien verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten