Eindelijk aangekomen

Na een hele periode uitkijken naar het vertrek, kwamen we eindelijk samen in Zaventem. We konden hier regelen dat we allemaal samen zaten op de vlucht. Maar toen we de tickets kregen, bleek dat An en ik ergens apart (en ook niet samen) zaten op het vliegtuig. Bovendien kregen we ook onze tickets voor de 2e vlucht niet, terwijl de rest die wel kreeg. Maar geen probleem, deze zouden we krijgen in Ethiopië, men wist ervan.
Bij het inchecken kregen An en ik dan toch nog plaatsen bij de anderen, al een eerste meevaller. En daar vertrok onze eerste vlucht. Na 45 minuten vliegen kwamen we aan in Parijs, hier hebben we bijna 2 uur stil gestaan tot iedereen ingestapt was. We vlogen verder (nog steeds met een halfvol vliegtuig). Om 24 uur Belgische tijd (02.00 Keniaanse tijd) kregen we ons avondmaal (rijst met kip en wortels). We kregen een 2-tal uurtjes om te slapen en dan om 03.00 Belgische tijd (of 05.00 Keniaanse tijd, kregen we ontbijt. Eten genoeg dus 
Na een heel lange en vermoeiende vlucht kwamen we aan in Ethiopië. Hier zouden we een dikke 3 uur moeten wachten tot we onze volgende vlucht hadden naar Mombasa. Maar er bleek hier toch het één en ander niet te kloppen. An en ik gingen onze tickets vragen, de mevrouw achter de balie gaf ons een ‘standby-seat’ en vertelde ons dat we best snel even naar de gate konden gaan om een vaste stoel te boeken. Aangekomen bij de gate vertelde men ons dat er geen plaats meer was op het vliegtuig, omdat men dit veranderde in een kleiner toestel. Volgens meneer van Ethiopian Airlines geen probleem, want alles werd opgelost. We vlogen nu eerst naar Nairobi, om daar dan een ander vliegtuig te nemen en naar Mombasa te gaan. We zouden dan 1,5 uur later aankomen dan de rest van de groep. Opgelost dachten we, men ging onze tickets omboeken naar de andere die we nodig hadden. Hierbij merkten we ineens wat ‘african time’ was, een ticket omboeken duurt hier blijkbaar meer dan anderhalf uur! Uiteindelijk kregen we onze nieuwe tickets 20 minuten voor we moesten boarden, net op tijd dus. Waar onze bagage nu zou aankomen, zouden we zelf moeten uitzoeken in Nairobi.
Terug op weg dus, weer op een vliegtuig dat maar voor de helft vol zat. Ook op deze vlucht kregen we lekker eten, weer rijst met kip en boontjes. En na twee uurtjes kwamen we aan in Nairobi, hier zouden we weer tickets moeten vragen voor de volgende vlucht. Maar ook hier doken heel wat problemen op. Eerst moesten we onze bagage zoeken, want misschien zat deze op ons vliegtuig. Het kon ook dat de bagage mee op onze oorspronkelijke vlucht zat. Toch even checken of onze bagage niet hier was dus, maar neen, niets te vinden. We gingen verder dus, maar mochten niet in transit-zone blijven, maar moesten ons visum hier al kopen, zodat we uit de luchthaven konden. We moesten naar een ander gebouw van de luchthaven waar we konden inchecken. Na dan zeker 10 keer uitgelegd te hebben wat het probleem was, geraakten we dan toch aan het vliegtuig. Om 15 u Keniaanse tijd, konden we dan eindelijk vertrekken met onze laatste vlucht.
16 uur het memorabele moment waarop we aangekomen zijn in Mombasa. Al snel zagen we de rest van de groep terug. Zij bleken bovendien onze bagage al te hebben, een enorme opluchting dus! Nu moesten we enkel nog met de auto een uurtje rijden om aan te komen in Ukunda.
Het begin van de rit was door de stad van Mombasa, nadien reden we door de arme wijken rond Mombasa. Hier werden we wel even stil, de cultuurshock was er meteen. Overal zag je huisjes van hout, plastiek, bladeren, … Je zag meteen de armoede in Mombasa. Ook het ritje op de ferry was aanpassen, er stond echt een massa mensen aan te schuiven om op de ferry te geraken.
Na een toch van ongeveer 24 uur kwamen we eindelijk aan in Ukunda, een zalig gevoel 
Wat heb ik geleerd op de vluchten:
- Een potje yoghurt openen: je mag dit niet gewoon openen, het gevolg: je haar, stoel en buur hangen onder. Juiste manier: eerst een gaatje prikken in het plastiekje en dan openen!
- Vertrek nooit zonder al je tickets, vraag ze meteen op de plaats waar je vertrekt!

Mijn eerste indruk hier, enorm grote mieren en heel wat hagedissen in huis. Ik kreeg hier precies een sessie shocktherapie op het gebied van insecten!  Maar het heeft al wat opgeleverd, want ik durf er zelfs al plat kloppen!
Momenteel is het hier nu nog heel vroeg en kan ik eindelijk op internet, wat gisteren niet het geval was. Dus snelsnel alles posten en dan kunnen jullie wat mee genieten!
Tot gauw
groetjes van de nu al verbrande Jessica 