maandag 18 april 2011

Maandag 18 april: van The love bakery tot Congo river

Zaterdagavond zijn we nog eens gaan eten in Fourty Thieves. Ik nam een cheeseburger deze keer, vooral omdat de chickenburger bij Nakumat mij zo hard gesmaakt had! Deze hamburger was echter niet wat ik verwachtte. Het vlees op zich was lekker, heel lekker zelfs, maar mijn burger zag langs 2 kanten zwart. In het begin viel het nog mee, maar na een tijdje heb ik hem laten liggen. Ik heb dan maar wat extra frieten gegeten, die trouwens heel lekker waren!

Zondagvoormiddag gingen we eerst naar de winkel om alles voor spaghetti te kopen. Nadien zijn we doorgewandeld naar The Love Bakery, een aanrader! The Love Bakery is een bakkerij van een Italiaan, met alleen nog maar voor het raam te staan, loopt het water je al in de mond. An, Niki en ik gingen binnen en namen heel wat lekkers. Ik nam een quiche van broccoli en kaas en daarna at ik een klein chocoladen koekje, heerlijk en voor schappelijke prijs! Echt aan aanrader voor zij die nog komen!
Toen we terugkwamen van The Love Bakery hebben An en ik nog wat voor school gewerkt (weer al!). Tegen een uur of 4 vertrokken we naar Chea, een schilder die heel mooi kan schilderen en die al wat werkjes voor ons maakte. Samen met Chea en zijn neef Patrick, gingen Niki, An en ik naar Congo River. Dit is een plek waar een rivier in de zee uitmondt. Het zou er heel mooi zijn wanneer het tij wisselt. We namen met z’n 5 een tuktuk (zo een motorkarretje op 3 wielen). Toen we aankwamen vonden we het zicht al heel mooi. We hebben eerst wat rondgewandeld en namen ‘jumpfoto’s’.

Nadien vroegen er mensen of we met een boot richting magroves wilden gaan. Toen ze ons de prijs voorstelden was deze verbasend laag, dus stemden we meteen toe. We namen met z’n 5 een kanoboot en vertrokken. De boot ging vooruit doordat een man met een stok in het water moest duwen. Wel vermoeiend denk ik, zeker wanneer je dit voor bijna 2 uur moet doen!

Het zicht in de rivier was heel mooi, in het begin sloeg het wat tegen, maar we hadden te snel geoordeeld. We zagen heel veel mooie vogels, baobabs, rotsen en huizen (of kastelen). Ik had mijn fototoestel niet meegenomen (omdat hij nogal groot is) maar had er direct spijt van. Ik was heel blij dat Niki en An hun fototoestel wel bij hadden!

Toen we terug waren van onze boottocht was het al bijna pikdonker. Al goed hadden we Chea en Patrick, die we ondertussen al wel goed vertrouwden, bij. We namen met hen de matatu en ze wandelden met ons tot thuis.

Toen we onze leuke ‘jumpfoto’s’ aan het bekijken waren, kreeg An een berichtje van Chea. Een heel mooi, poëtisch, veelzeggen, … liefdesbericht. An die licht in shock was stuurde hem beleefd terug dat ze in België iemand had zitten die ze graag zag. We dachten allemaal dat Chea het nu wel begrepen had, maar ondertussen zijn er nog een stuk of 6 berichten gekomen waarin staat hoe kapot hij er wel niet van is en hoe eenzaam hij zich voelt. Blijkbaar heeft hij het dus nog niet goed begrepen : s Voor mij en Niki heel grappig, maar het mag nu onderhand toch wel gaan stoppen ook!

Vandaag hadden we terug de kleine kinderen voor de speelpleinwerking. We hadden de kinderen die op tijd waren, weer vrij laten spelen met clicks, blokken, knikkers, … Om 9 uur zijn we dan begonnen met een doorschuifsysteem. Er waren 3 plaatsen waar ieder groepje een half uur mocht zijn. Mijn groepje begon met muziekinstrumenten. We hebben ze laten spelen met de instrumenten en nadien ook samen gezongen. Ik heb hen ook een verhaaltje voorgelezen over hoe hard mensen wel niet op dieren lijken. Vervolgens gingen we naar de refter, daar konden we schilderen. Vele kinderen schilderen bijna nooit, dus voor sommigen was het echt dolle pret. Anderen vonden het dan weer leuk om zichzelf vol te kladderen. Na deze hoek was het tijd voor pauze. Toen de kinderen aan het drinken waren (en toen het water bij de meeste al op was) riepen sommige kinderen dat het water zout was. Blijkbaar was er een foutje gebeurd, want het is niet de bedoeling dat de kinderen zout water krijgen! Al een geluk hadden we nog een grote fles water staan, we hebben deze dan ook maar ineens verdeeld onder de kinderen, zo was de vieze smaak in hun mond toch wat weg!

Na de pauze hebben de kinderen nog wat in de speeltuin gespeeld. Om half 11 begonnen we dan terug met het laatste deeltje van het doorschuifsysteem. Mijn groepje ging toen buiten spelen met blokken, click, krijt, verf, … De kinderen spelen hier eigenlijk vrij veel mee, maar ze vinden het nog altijd dolle pret!
Toen het doorschuifsysteem afgelopen was hebben we de laatste 10 minuten van Pinoccio nog gezien. Daarna hebben de kinderen geholpen met opruimen en verfpotjes uitkuisen. De allerkleinsten hebben nog wat gespeeld in de speeltuin. Tenslotte hebben we de schilderwerkjes uitgedeeld, de kinderen konden deze mee naar huis nemen om ze op te hangen.

In de namiddag heb ik mij nog eens goed aan het schoolwerk gezet en ik moet zeggen dat het een productieve dag was! Deze maandag was dan ook meteen de start van onze laatste volledige week. En ik begin er meer en meer naar uit te kijken om terug aan te komen op de luchthaven. Dat het maar snel volgende week vrijdag is!

Natuurlijk ga ik hier vertrekken met een dubbel gevoel. Terug naar de koude, haastige en minder vriendelijke samenleving in België. En Shuku en Baraka niet meer zien, de dag dat ik afscheid moet nemen van hen zal heel zwaar zijn. Enerzijds ga ik gerust naar huis, omdat ik zie dat Masudi nog altijd goed bezig is. (Toen we Masudi niet vonden deze ochtend, was hij de jongens hun kleren aan het wassen!) Maar An en ik hebben zo’n leuke band opgebouwd met de jongens, dat het zwaar gaat zijn om ze niet meer te zien!

Ik hoop in de grond van mijn hart dat alles goed komt met deze jongens en dat we over een jaar of 10 kunnen zien hoe een stoere, lieve en fatsoenlijke jongemannen ze wel niet zijn! : )

Wat hebben we geleerd vandaag:
- The Love Bakery is heerlijk! Je kan hem vinden aan Diani Beach shopping Center, je moet de middelste trap naar boven nemen, dan kom je er recht op uit!
- We creëerden ook een nieuw werkwoord, namelijk ‘wolken’: op een badhanddoek op de grond gaan liggen om naar de wolken te kijken, wanneer de zon niet schijnt!
- Aanrader om tijdens het ‘wolken’ te doen: over de liefjes babbelen.
- Jumpfoto’s nemen is grappig en leuk om als herinnering te hebben! Timing hierbij is wel heel belangrijk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten